Als je dictator bent, ben je sowieso een beetje maf. Of je wordt wappie omdat het wegvallen van alle sociaal-corrigerende mechanismen een perfecte voedingsbodem blijkt te zijn voor het tot wasdom brengen van de megalomane narcistische gekkigheid die wij allemaal stiekem diep van binnen hebben. Kip – ei. Komen we nooit uit. Doet er in de praktijk ook weinig toe.

Consequentie blijft dat dictators op alle fronten rationaliteit en logica weten te tarten en in hun gekte behalve wrede ook hilarische trekjes krijgen. Daarom presenteren wij met gepaste trots en de aandacht die het verdient: deel 1 (zoveel gekkigheid past niet in één topic) van de Stukje Duiding Top Tien Uitwassen van Dictatoriale persoonlijkheidscultus.

5.Teodoro Obiang Nguema Mbasogo
Officieel president van Equitoriaal-Guinea, in de praktijk verantwoordelijk voor het over de kling jagen van 1/3 van de gehele bevolking (waaronder het uitroeien van de Bubi). Daarnaast vluchtte ook nog eens 1/3 het land uit. Snapte zelf al de ophef niet en verklaarde tegenover Der Spiegel dat hij niet begreep “what right (…) the opposition has to criticize the actions of a government?” Dit zijn al aardige aanwijzingen richting de constatering dat er wat schroefjes los zaten, maar het kan altijd gekker. In het buitenland staat hij met name bekend om zijn anti-intellectualiserings campagne. Zo werden bibliotheken en scholen gesloten en elke vorm van oppositie vakkundig onklaar gemaakt. De oppositie bleef lang genoeg in leven om in ieder geval claims van kannibalisme naar buiten te brengen. Want, zo geloofde Mbasogo, door de levers en testikels van zijn tegenstanders tot zich te nemen zou hij hun krachten overnemen en dus oppermachtig worden. Ondanks al zijn inspanningen lukte het niet om de VN Wetenschapsprijs naar hem te laten vernoemen.

4. Joseph-Desire Mobutu
De naam zelf geeft al een indicatie (Desire…really?) en die deed Mobutu meer dan eer aan. Meneer zag zichzelf als een soort halfgod en dat had bepaalde consequenties. Het avondnieuws werd pas uitgezonden nadat een filmpje was afgespeeld waarin Mobutu neerdaalde uit de wolken. Daarnaast mocht in het nieuws geen andere naam worden genoemd dan de zijne (en ja, daar bestond een wet voor). Lekker praktisch inderdaad. Dan het uiterlijk. Mobutu was een metro-man avant la lettre en gemakkelijk te herkennen aan zijn hoedje van luipaardenvacht. Vooral gemakkelijk omdat hij het verder iedereen had verboden iets met luipaard-print te dragen. Oh en zijn wandelstok suf? Niet zo snel! Volgens deze ex-dictator van Zaïre was er de kracht van 8 mannen voor nodig om die stok te kunnen dragen.

Dan even terug naar die naam. Die was bij nader inzien toch niet mannelijk genoeg. Toen hij het bevel gaf dat iedereen zonder Afrikaanse naam moesten worden opgepakt en opgesloten maakte Mobutu zelf dan ook dankbaar van die ‘gelegenheid’ gebruik om zijn eigen naam te veranderen in Mobutu Sese Seko Nkuku Ngbendu Wa Za Banga (zeer vrij vertaald: ik ben f****** awesome!). Verder liet hij voor de lol bokspartijtjes organiseren, zo ook in 1974 tussen Muhammad Ali en George Foreman. Kosten van deze wereldberoemde ‘Rumble in the jungle’? Een schamele $5 miljoen per boxer. Muhammad Ali bekeek het nuchter en predikte de woorden: “Some countries go to war to get their names out there, and wars cost a lot more than $10 million.” Tja, zo kun je het ook bekijken. Voor Mobutu viel uiteindelijk het doek in 1996 toen hij na een opstand moest vluchten. Voor de luipaarden was dat minder heugelijk nieuws: iedereen mocht namelijk weer shinen met de vacht van dat dier.

3. Mao Zedong
Postertjes van de beste man willen nog wel eens aan de muren hangen bij jongerenafdelingen van bepaalde Nederlandse politieke partijen die mede zijn opgericht met Chinees geld, en zijn Rode Boekje werd heiligverklaard door Westerse studenten en intellectuelen. Laten we eerlijk zijn, de man was ook een pionier: met 40-72 miljoen Chinezen en 1.2 miljoen Tibetanen over de kling te hebben gejaagd kan hij zich rekenen tot dé man die democide op de kaart zette. Deze dictator is zó bloederig geweest dat hij alle andere 9 dictators in deze lijst in één klap reduceert tot amateuristische prutsers. Had niet veel op met hygiëne: gebruikte geen water en zeep (áls hij al ging baden deed hij dit met gestoomde handdoeken), ook geen tandpasta (thee is ook goed) en ging nooit naar de WC want had een hekel aan doorspoelen (de paleistuinen volstonden immers ook). Had daarom een beetje last van rotte tanden maar ook luizen en infecties, en ja: daar waar het jeukt moet gekrabd worden. Deed hij ook: liet de broek vaak zakken om even ongegeneerd te gaan staan krabben aan z’n zaakje. Datzelfde zaakje waste hij ook niet: daar waren de binnenkanten van vrouwen voor. Geloof het of niet, de propagandamachine bleef hem neerzetten als een womanizer met een speciale voorkeur voor actrices. Wij zijn even een raampje aan het openzetten.

2. Saddam Hoessein
We beginnen het gekte-kookpunt nu echt te naderen, dus gaat u even zitten. Net als Khaddafi is Hoessein een voorbeeld van een recent afgezette dictator. In 2003 na een inval van de Amerikanen afgezet, later gevonden en ter dood veroordeeld. Hoessein had zichzelf een cultstatus toegeëigend. Geruchten gingen dat hij zichzelf zag als een reïncarnatie van koning Nebuchadnezzar II. Ook vergeleek hij zichzelf met generaal Saladin. Aan grootheidswaanzin geen gebrek bij de Iraakse dictator. Zo liet hij zijn paleizen volhangen met kunst waarop hij de plaats innam van mythische helden. Net als Khaddafi beschikte Hoessein over een groot arsenaal van gouden wapens. Gekste feit over deze man: als dankbetuiging aan God – omdat Hij Saddam in zijn leven vol gevaren had behoed voor grote verwondingen – liet hij met 24 liter van zijn eigen bloed een versie van de Koran optekenen. U leest het goed: met zijn eigen bloed. Tegenwoordig ligt deze versie van het heilige boek achter slot en grendel omdat men niet goed weet wat men ermee aan moet. Het feit dat het boek met bloed is geschreven is haram, maar een Koran vernietigen kan ook niet zomaar. Misschien nog wel gekker dan deze ‘bloed Koran’ is het feit dat de dictator het liedje I will always love you van Whitney Houston koos als zijn verkiezingscampagnelied in 2002. Zo blijkt maar weer dat zelfs de gekste heersers zijn gevallen voor de 5 octaven van Whitney. Hulde!

1. Kim Jung Il
Oh harro! Zoonlief is nog niet lang genoeg aan de macht om te kunnen tippen aan de anekdotes van zijn vader. Waar te beginnen? Geen literaire hoogvlieger zoals onze nummer 3 of een reïncarnatie van een historische grootheid zoals nummer 2. Nee, u kijkt hier naar puur darwinistisch dictatorschap genetische perfectie: zijn geboorte werd aangekondigd door een zwaluw, gemarkeerd door een ster en een dubbele regenboog. Sommigen zijn in communistische regimes nou eenmaal een beetje meer gelijk dan de ander. Over gelijkheid gesproken: de Geliefde Leider* zag er natuurlijk wel op na dat de genetische pool van Noord Korea intact bleef. Zo kregen alle kleine mensen in Pyongyang een brief en werd er eveneens hevig geflyered in de stad: er was namelijk een nieuw groeimiddel uitgevonden. Niet geheel toevallig te verkrijgen buiten de stadsgrenzen. Of het middeltje heeft geholpen zullen we nooit weten aangezien niemand is teruggekeerd om het na te vertellen. Misschien een enkeltje naar de nepstad Kijong-Dong die is gebouwd in de neutrale zone tussen Noord- en Zuid-Korea. Er werkt nota bene een hele crew mensen om Zuid Koreanen ervan te overtuigen dat er mensen wonen en non-stop propaganda komt uit de aan de muren geschroefde speakers.

Maar de Zon van het Socialisme* keek ook over de grenzen heen: tussen 1992-1994 wereldwijd niet alleen de grootste afnemer van Hennessey cognac, maar eveneens pizza-fan. In de jaren ’90 liet hij daarom Italiaanse pizzabakkers invliegen om legerofficieren de perfecte pizza te laten bakken. De hamburger heeft de Vader der Alle Koreanen* overigens wel zelf uitgevonden, laat u niets anders wijs maken door de witte duivels. Die haat jegens alles wat naar Amerika riekt neemt niet weg dat de Grootste Man Die Ooit Heeft Geleefd* ondertussen James Bond-fan was. Overigens in de veronderstelling dat de films documentaires waren. Net als de Bond dol op de vrouwtjes: zijn meereizende harem kreeg had dan ook de bijnaam “Pleasure Squad”. Je. Verwacht. Het. Niet.

Behalve filmfan ook begenadigd regisseur. Soort van. In een poging ook eens een goede Godzilla productie in Noord Korea van de grond te krijgen, liet hij de Zuid Koreaanse regisseur Shin Sang-ok en diens vrouw, actrice Choi Eun-Hee ontvoeren. Zij werden gevangen gezet en gedwongen om het cineastische juweeltje Pulgasari te maken. Zij wisten in 1986 in Wenen te ontsnappen door de Amerikaanse ambassade in te rennen.

Ook lichamelijk was de aan diabetis, leverziekte en “Roriness” lijdende Hij Die Verscheen Uit Het Licht Van De Zon En De Maan* in opperste staat van paraatheid en tevens de beste golfspeler ever. Dergelijke gepersonifieerde kracht moet je koesteren. Dus als de Onoverwinnelijke Generaal* na een operatie pijnstillers moest slikken, moest de bediening gelijke hoeveelheden slikken om gezamenlijk het verslavingsrisico te ondergaan. Diezelfde bediening moest de rijst controleren omdat elk korreltje dezelfde afmeting diende te hebben. Wát een oog voor detail.  En op dit volledig uit de lucht gegrepen en willekeurig moment stoppen we maar gewoon met anekdotes, want we zouden hier een avondvullend programma van kunnen maken: gaan we even niet doen.

Wij zijn even uitpuffen, maandag trappen we de week af met de volgende vijf! Voor nu vast een goed weekend, lief zijn en *plop* [DK & SdV]

*een willekeurige greep uit de persoonlijke titels die de Redder van het Vaderland rijk was.