Zeker nu het menselijke kwaad dat oorlog heet epidemische vormen aanneemt, kan het geen kwaad onze jeugd eens te beoordelen op hun strijdbaarheid. Kunnen we een oorlog winnen met dit slappe verwende zooitje dat fysiek en geestelijk niet meer kan ‘tillen’ dan 140 bits? Kan deze inmiddels eenarmige generatie knokken als het moet?
Het antwoord is: “Ja, dat kunnen ze”. Misschien niet onmiddellijk, maar dat gold voor wel meer generaties.
Seneca de Jongere (4 BC – 65 AD) vroeg zich af of de jeugd (op school) wel voldoende werd voorbereid op het leven. Een leven dat in zijn tijd garant stond voor het meemaken van een of meer oorlogen. Gezien de prestaties van de Romeinse jeugd op het slagveld over de periode 4 BC – 65 AD en nog eeuwen nadien waren Seneca’s zorgen wat misplaats. Het Romeinse rijk ging tenslotte niet onder omdat haar jeugd niet langer ‘deugde’.
En alles wat er eventueel niet deugt aan de jeugd kan in een paar weken worden rechtgezet. Dit zagen wij gebeuren in de warm aanbevolen BNN serie De Langste Dag. Mocht u dat gemist hebben, een groep jeugdigen uit alle lagen van de samenleving krijgt van militaire instructeurs in een afvalrace een wat aangepaste, verkorte opleiding tot infanterist of parachutist. Nu is een para ook een infanterist, maar BNN maakte dit verschil om wat extra competitie aan te brengen.
Zij die de opleiding voltooiden mochten op de Normandische invasiestranden D-Day dunnetjes overdoen, en daarna in etappes oprukken naar Parijs. Onderweg namen de infanterie- en parateams het tegen elkaar op in een serie oefeningen en ondergingen diverse proeven van bekwaamheid. Aan het eind van elke aflevering moest elke team een van hun maten (m/v) ‘ontslaan’. Voor de deelnemers betekende dit niet alleen je best doen om punten te verdienen voor het infanterie- of parateam waar je toe behoorde, maar ook om binnen de eigen club voldoende waardering te behouden. Naast lui die het al-dan-niet na een ongelukkige val of andere ellende niet meer trokken, vielen er zo soms ook semi-autistische individualisten, klaag- en zeiklui af.
Uiteraard hadden de instructeurs aanvankelijk een hoop te stellen met de overloed aan door-en-door verwende, eigenzinnige en soms verwaande krengen, die (zo leek het) speciaal door BNN geselecteerd waren op hun zwakke of irritante eigenschappen. Dit aanvankelijke zooitje ongeregeld werd passend gruwelijk in beeld gebracht voor de kijker om van te smullen. Voor mij haast reden om af te haken, maar ook ik hield vol.
En zag het wonder weer geschieden zoals ik zelf meemaakte in mijn eigen diensttijd. Of bij alle andere activiteiten waarbij een multidaags of multiweeks meer of minder afzien in teamverband iets met zowel het individu als het team doet. Dit, afhankelijk van het kneedbare kaliber van de teamleden, de instructeurs en de leiding. Goede spullen hebben, of niet, kan eveneens van invloed zijn.
De geselecteerde ‘BNN-jeugd’ bleek niet anders dan elke andere jeugd. Van welke tijd dan ook. Wellicht meer weldoorvoed, wellicht verwender en wat minder hard, maar niets dat niet in een een week of twee, drie weg- of aangetraind kon worden. Leek het gros in de eerste aflevering een snotlodder, een piepmiet/miep, na het wegsnijden van het ‘onkruid’ veranderden de overblijvers in luttele weken tijd in het soort bikkels (m/v) waar je met een gerust hart naast kruipt in een schuttersput.
Inderdaad ‘bikkels (m/v)’. Mochten vrouwen qua spierkracht gemiddeld de mindere zijn van mannen, wat uithoudingsvermogen betreft waren de verschillen nihil. Hun ballen bleken al(weer) helemaal even groot. Of even klein. Dus een even betrouwbare maat om in een schuttersput mee te overleven.
Michiel Mans is een ‘nukubu’. Een nutteloze kutburger in een leunstoel. De nachtmerrie van elke professional. Een bd-soldaat der 1e Klasse die vrijwillig als verkenner met zijn jeep, en later als zandhaas bij de Nationale Reserve, de Rode Horden tegenhield. Daarnaast leest Mans wel eens een Sun Tzu, Liddell Hart, Marshall of van Creveld. Of trekt zijn bijbel ‘The encyclopedia of Military History’ van Dupuy & Dupuy uit de kast. Mans weet dus alles. Helaas luistert niemand naar hem.
Stukje Duiding 
Met de jeugd zal het na training en bewustwording wel loslopen. In de jaren zeventig van de vorige eeuw was de Nederlandse krijgsmacht een ‘ disgrace’ voor het beroep van militair met zijn lange haren en onverzorgde uiterlijk ( baarden, snorren, slordig aanzien etc ) Desondanks behoort de Nederlandse krijgsmacht- van MIcky Mouse omvang heden ten dage- tot de best getrainde van de NATO partners, zeer gemotiveerd om op missie te gaan. Het is echter het defaitisme in hogere regionen, de houding van het parlement en politici, het cynisme van de elite en bestuurders in ons land, het calimero gedrag ( ‘ We zijn slechts een klein landje,’ dat terwijl Nederland het 2e rijkste land van de EU, de 17e economische natie ter wereld met een BNP van maar liefst € 650 miljard, de 7 e exportnatie en de 3e investeerder in de USA is ) dat Nederland parten speelt. Karakter, leiderschap, visie, verantwoordelijkheid nemen, gevoel van eigenwaarde en respect voor allen die ons land gemaakt hebben tot wat het nu is, DAAR schort het aan.
De Nederlandse leeuw is verworden tot een tandeloze, weerloze, klagende leeuw op lemen voeten. Een mentaliteitsomslag dat nog veel verder gaat dan besef voor een krachtige Defensie alleen, is dringend gewenst. ook het Romeinse Rijk is ten onder gegaan onder meer aan decadentie en moreel verval.
Ton Welter, Oprichter Coalition for Defense